Convértese xa casi nun lema esa frase que tanto repetimos: En Belvís éntrase nun momento determinado, pero de Belvís xa non se sae. E é que todos cantos pasaron por esta institución, aínda que fora xa fai moitos anos, pasan a formar parte desta gran familia e da súa historia.
D. Carlos é unha desas persoas. Recén ordenado sacerdote, comezou a dar clase no noso Seminario Menor na década dos 70. Despois continuou acompañando ata fai poucos anos a centos de seminaristas na súa formación sacerdotal dende a Facultade de Teoloxía da nosa cidade.
Aínda nos pudo acompañar nalgunha Semana Cultural e gustosamente se carteou con algúns alumnos deste centro durante a pandemia. A Biblioteca do Seminario Menor acolle tamén moitas das súas publicacións, e é que D. Carlos foi un entusiasta divulgador das historias de persoas e institucións da nosa terra.
Dende o agradecemento e a confianza na miseicordia de Deus, encomendámolo na nosa oración.